Praga na weekend

 

Korona świata, miasto stu wież, złota, czeska Praga! Praga to zdecydowanie miasto niekończących się wyniosłych epitetów, którymi można ją opisać. Większość z nich nawiązuje do niemalże nietkniętych przez czas zabytków, dzięki którym to miasto stało się jedną z najlepiej zachowanych stolic w Europie. Na imponujące budowle można się tutaj natknąć właściwie wszędzie, w dodatku miasto łączy w sobie wszystkie style, ruchy artystyczne i architektoniczne. Wszystko dzięki temu, że Praga nigdy nie była atakowana, a właściwie nigdy nie powinna być atakowana, bo w obliczu zagrożenia wywieszała zawsze białą flagę. Dziś można stwierdzić, że poddanie Pragi zwraca się teraz z nawiązką, ale o co dokładnie chodziło i czy na prawdę Praga nigdy nie została zniszczona podczas szerokiej skali działań wojennych? 

 

Na początek trochę historii, a jeśli interesują was tylko punkty warte odwiedzenia, to poniżej znajdziecie opisy miejsc, które spodobały mi się podczas weekendu w Pradze. Będzie trochę popularnych zabytków, których po prostu nie można pominąć (szczególnie podczas pierwszej wizyty), ale nie zabraknie również alternatywnych, mniej uczęszczanych i równie imponujących zakamarków.

HISTORIA PRAGI (poddanie oraz naloty aliantów)

Strategiczne położenie, wysoko rozwinięty przemysł i surowce jakimi dysponowała Czechosłowacja stały się celem Hitlera. Pierwsze działania miały na celu wywołanie wewnętrznych konfliktów, na które składało się głównie zachęcanie Słowaków do wystąpienia przeciwko swojemu państwu w celu uzyskania niepodległości. Pod niemiecką presją Słowacy w końcu poprosili Rzeszę o protekcję. Niedługo później ówczesny prezydent Czechosłowacji Emil Hacha został zawezwany do Berlina na spotkanie z Hitlerem. Biorąc pod uwagę sprawę Słowaków oraz wzmożone działania Niemców w Czechosłowacji, Hacha wiedział, że nic dobrego z tego spotkania nie może wyniknąć. W nocy z 14 na 15 marca 1939r w Kancelarii Rzeszy Hacha został przyparty do muru. Hitler poinformował go, że siły zbrojne Rzeszy zmierzają już do Pragi i jeśli nie chce rozlewu krwi powinien natychmiast zatelefonować i wydać rozkaz, żeby siły zbrojne Pragi nie reagowały. W innym wypadku kolejnego dnia z rana miasto miało zostać zbombardowane. Hacha podpisał deklarację, w której składał los swojego narodu w ręce III Rzeszy, zakazał również stawiania oporu przeciw nadchodzącym Niemcom. „Na tę rzecz człowiek musi spoglądać z punktu widzenia wieczności. I tak na to patrzyłem...”

Niemcy wycofali się z Pragi dopiero pod koniec II wojny światowej, kiedy wybuchło tam Powstanie praskie, kilka miesięcy wcześniej miały jednak miejsce zdarzenia, które bardzo odcisnęły się w historii tego miasta.

14 lutego...ta data dla Prażan ma zupełnie inne znaczenie, to nie do końca Walentynki. Właśnie tego dnia w roku 1945 miał miejsce jeden z trzech nalotów amerykańskich bombowców, który okazał się najbardziej dotkliwy. Dlaczego w 5minut (bo tyle trwało bombardowanie) musiało zginąć ponad 700 osób, zniszczonych zostało 2600 domów, a niecałe 100 zostało całkowicie zmiecione z powierzchni ziemi? Ano podobno przez pomyłkę. Piloci biorący udział w nalocie tłumaczyli, że miała to być kontynuacja bombardowania Drezna, a że pogoda była nie bardzo i rzeka jakaś taka podobna w tej Pradze, no to się pomylili. Czy to faktycznie pomyłka, czy zaplanowany atak nigdy nie udowodniono, ale faktem jest, że był to jeden z najbardziej bezsensownych nalotów II Wojny Światowej, ponieważ nie zniszczył żadnego punktu strategicznego.

ZWIEDZANIE PRAGI

Praga jest podzielona na dzielnice i w większości tymi dzielnicami będą rozpisane rzeczy, które można zobaczyć w poszczególnych z nich. Zaznaczam, że dwa dni to na Pragę za mało, a przynajmniej za mało, żeby zobaczyć wszystko dokładnie i zwiedzić zabytki od środka. Ja preferuję zwiedzanie zewnętrzne, dlatego punktów będzie dość sporo, a jeśli chcecie na spokojnie cieszyć się urokami i zbadać dokładnie każdy zakątek to polecam zacząć od najpopularniejszych dzielnic, które są swego rodzaju kwintesencją Pragi (pierwsze 3 z listy).

HRADCZANY– najpopularniejsza i najpiękniejsza dzielnica Pragi. Otacza ona Zamek Praski, będący jednym z największych zamków na świecie! Magii dodaje fakt, że to tutaj urzędował m.in. nieco szalony cesarz Rudofl II, któremu w głowie była głównie magia, alchemia, astronomia i astrologia. Z tego powodu na Hrandczanach wręcz roiło się od artystów, naukowców i magików. Przewijały się tam takie osobistości jak chociażby John Dee, którego mieszkanie znajdowało się prawdopodobnie w miejscu określanym teraz Złotą Uliczką. Chociaż bardzo zależało mi na zobaczeniu tego miejsca to odstraszyły mnie bramki i tłumy. Nie da się ukryć, że Hradczany oprócz pięknych widoków, historycznych pałaców i romantycznych zakątków są przede wszystkim pełne turystów. W tej dzielnicy zdecydowanie warto poruszać się bez planu mając na uwadze jedynie najważniejsze miejsca, których nie można pominąć, a są to: Zamek Królewski, Sala Balowa, ogród królewski, Katedra św. Wita (największa praska świątynia, budowa trwała prawie 600lat!), Klasztor św. Jerzego (drugi najstarszy kościół w mieście), Pałac Schwazenbergów oraz Loreta. Jeśli jesteście fanami książek i klimatycznych bibliotek to z Lorety rzut beretem do klasztoru Strahovskiego, w którym znajduje się najbardziej wartościowy księgozbiór w Czechach zawierający rękopisy pochodzące nawet z XIVw. Niestety do zwiedzania udostępniona jest niewielka część, ale jest tam pięknie!

MALA STRANA – dzielnica znajdująca się w bezpośrednim sąsiedztwie Hradczan, druga pod względem popularności. Wyróżniają ją wąskie, malownicze uliczki wypełnione kameralnym restauracjami i sklepikami oraz kolorowe budynki prezentujące różne style architektoniczne. W tej dzielnicy warto przespacerować się ulicą „Ke Hradu”, która pnie się w górę aż do zamku na Hradczanach, oferując widoki z panoramą na miasto. Kolejnymi punktami są: kościół św. Mikołaja (jedna z najbardziej charakterystycznych budowli miasta), ściana Johna Lennona (od lat 80 XX wieku zapełniana grafitti inspirowanymi Johnem Lennonem), Most Karola (najsłynniejsza atrakcja Pragi i jednocześnie najstarszy most kamienny tego typu na świecie – polecam zapoznać się z jego ciekawą historią i odwiedzić go o wschodzie słońca kiedy jest mniejszy ruch), spacer brzegiem Wełtawy z Mostu Karola w kierunku Mostu Legii i powrót wzdłuż kanału Certovka (urokliwy obszar nazywany praską Wenecją)

 

 

 

 

 

 

 

STARE MIASTO – zabytkowa dzielnica, połączona z Małą Straną Mostem Karola, przy którym znajduje się Staromiejska Wieża Mostowa. Dalej warto udać się na Rynek Staromiejski, gdzie znajduje się praski Orloj (najstarszy, działający zegar astronomiczny na świecie!), kościół Marii Panny, Galeria Narodowa i mnóstwo innych okazałych budynków. Nieco dalej znajduje się Brama Prochowa, z której można oglądać panoramę miasta. Wracając w kierunku Wełtawy można przystanąć na wyspie Strelecky, z której świetnie widać Most Karola. Wokół wyspy pływa bardzo dużo łabędzi, są również klimatyczne kawiarnie na świeżym powietrzu.

VYSEHRAD – to już zdecydowanie rzadziej odwiedzana dzielnica, ale zupełnie niesłusznie. Można przespacerować się tam murami, oferującymi panoramę 360 i dodatkowo zobaczyć kilka cennych zabytków jak na przykład kościół św. Piotra i Pawła.

Mimo, że legendy o księżnej Libusze związanej z tym zamkiem sugerują, że powstał on zdecydowanie wcześniej, niż słynny zamek na Hradczanach, to w źródłach historycznych nie ma o tym żadnej wzmianki. Zgodnie z nimi zamek ten powstał w X wieku, a czasy świetności przeżywał w wieku XI, kiedy stał się siedzibą króla Wratysława II, który po kłótni z bratem przeniósł się tam z Hradczan. Z czasem Wyszehrad znów zaczął tracić na znaczeniu na rzecz ciągle rozwijającego się zamku na Hradczanach.

ŻIŻKOV– dzielnica totalnie alternatywna i totalnie niesamowita. Z jednej strony to miejsce wielu studenckich knajpek i ogródków piwnych oraz nieco zaniedbanych zakamarków. Z drugiej strony reprezentacyjne ulice bogate w kolorowe kamienice z ciekawymi zdobieniami np. ulica Vozova. Z jeszcze innej strony miejsce pełne historii, a właściwie zapomnianej historii, bo naprawdę można spotkać tam niewielu ludzi, z czego większość to lokalsi. Mowa oczywiście o wzgórzu Vitkov z ogromnym pomnikiem Jana Żiżki (niesamowity przywódca i strateg taborytów podczas wojen husyckich – czeski bohater narodowy), ogromną platformą widokową oraz terenami zielonymi usytuowanymi na zboczach wzgórza, gdzie wiele osób decyduje się na piknik z widokiem. Dodatkowo na Żiżkowie znajduje się największy cmentarz Pragi – Olsany, powstały w 1679r, na którym spoczywa wiele znanych osobistości. Najstarsze groby i jednocześnie miejsce, w którym panuje niesamowity klimat znajduje się przy wejściu od strony ulicy Vinohradskiej, niedaleko galerii handlowej.

 

 

Teraz kilka luźnych miejscówek, które zasługują na uwagę (z pominięciem rozpisu na dzielnice).

 

Letenske Sady – widokowy park na wzgórzu Letna. Znajduje się tam praski metronom, w którego miejscu do roku 1962 stał największy na świecie pomnik Stalina. Jest tam też duży skatepark i ogólnie jest to świetne miejsce do wieczornych posiadówek z widokiem na miasto lub spacerów z dala od zatłoczonych ulic w centrum.

Havlickovy Sady – niesamowite miejsce, z punktami widokowymi na miasto oraz elementami zabudowy inspirowanymi włoskim renesansem. Największą furorę robią skały tworzące labirynty i jaskinię oraz usytuowana przed nimi fontanna. Po drugiej stronie wzgórza można podziwiać winnice, a nie rzadko na terenie parku odbywają się różnego rodzaju festiwale.

Targ Trhy Jiřího z Poděbrad – bardzo lokalny targ niedaleko Żiżkova.

Dzieła Davida Cernego – to chyba najbardziej znany i kontrowersyjny czeski rzeźbiarz. Jego dzieła rozsiane są po różnych częściach Pragi. Najbardziej znanym dziełem są chyba raczkujące bobasy z twarzami w kształcie automatów na monety. Skłania do reflekcji. Oprócz tego są jeszcze politycy sikający do kałuży w kształcie Republiki Czeskiej, wisielec, nagotyłki itd. itp. O większości rzeźb wraz z ich lokalizacją możecie poczytać na blogu Klaudii KLIK.